Mesut Dede anısına...

Koca bir çınar, koca bir yürek, koca bir yaşam ayrıldı bu dünyadan, geçen gün. Unutulmayacak, hep hatırlanacak bir insan olarak, kalbimizde, gönlümüzde parsellediği yerde olacak hep. Rahat uyu, nur içinde uyu koca Kasap Mesut.

Yedi sene önce daha ilk tanıştığımızda en değerli varlıklarından biri istedim O'ndan. Ölçtü ,biçti "Verdim gitti" dedi gözlerinin içi gülerek. Gözleri hep gülerdi. Ak saçlarından rengini almış beyaz kaşlarının altından, hep sıcak bakarlardı. Isıtırdı içini insanın. Duygularını belli etmek istemese de gözyaşları onu hep eleverirdi. Üzüntüden çok sevinçten dökerdi gözyaşlarını. Mutluydu. Mutlu ayrıldı aramızdan Mesut Dede.

Seveni, sevdiği fazlaydı. Son yolculuğunda hepsi yanındaydı. Memleketin her köşesinden koştular, geldiler yanında olmak, son kez birlikte olmak için. Uğurlamak için. Helalliğini almak, helalliğini vermek için. En çokta ona son kez sevdiğini söyleyebilmek için. Çok sevdi, çok sevildi Mesut Dede.

Ne de güzel oynardı harman dalını. O çıktı mı sahneye herkes dikkat kesilirdi. Alırdı karşısına oğullarını, başlardı efelerin efesi oynamaya. Biz etrafında saçmalarken O tüm ciddiyetiyle sanki 20'lik delikanlı gibi seke seke oynardı seksen küsür yaşına bakmadan. Kızının, torunlarının düğününde kırmadı kimseyi mahrum bırakmadı bizi bu şölenden. Var ol, nur ol Mesut Dede.

Çok sevdiğim altı tane büyük insanı uğurlamıştım şimdiye kadar. Şimdi yedi oldu. Dedem, anneannem, Ali dayım, Kemal dayım, Saim eniştem ve Muhterem eniştem. Şimdi de Mesut dede. İsimlerini anmak hep mutluluk verdi. Yüzümde bir gülümsemeyle hatırladım hepsini. Bundan sonra da öyle olacak.

Mekanın cennet olsun. Nur içinde yatasın Mesut Dede. Daha sonra görüşmek üzere...