Son da Denebilir, Yeni Bir Başlangıç da...

Hayatımda bir dönem daha sona eriyor ve yenisi başlıyor, umarım. Her son gibi sancılı ve sıkıntılı. Ama her yeni başlangıç gibi travmatik. Yapacak birşey yok. Bu sıkıntıları da, sancıları da, bu travmayı da çekeceğiz. Hep beraber. Her iki taraf da. Her ne kadar farkında olmasak da.

Aslında uzunca bir süredir dedikodusu dönüyordu etrafımda ama yine de beklemiyordu kimse. Daha doğrusu, bu konuda garanti verilmişti. Ama verilen sözden dönmek, çok da zor olmadı. Bir konuşma, bir e-posta oluverdi işte. Uzun zamandır planlanan ve anlaşılan o ki çok arzulanan bir değişiklik, bir dönüşümdü bu. Alınan bir karardı ve her ne kadar zamanlaması tartışmalı da olsa uygulanması istenmekteydi. Uygulanacak da. Hem de çok yakın bir zamanda. Yapacak birşey yok. Hayırlısı olsun.

Şimdi bakıyorum da, sinir harbi şeklinde geçen son on gün boşa harcanmış gibi hissediyorum. İki taraf da istediğini alamadan konu kapanacak gibi, hatta kapandı bile. Sonucu baştan belli olsa da alternatifler oluşturmaya çalıştık on gün boyunca. Olmadı, olduramadık. Hayırlısı olsun demekten başka bir seçenek yok. Kalmadı.

Neyse, artık eski defter oldu burası. Yeni bir sayfa açmanın zamanı gelmiş demek ki. Belki de kader başıma vura vura anlatmaya çalışıyordur, değişim zamanı olduğunu. "Burada misyonunu tamamladın, artık başka ufuklara yelken açma zamanı" demeye getiriyordur. Haklı da sayılabilir. Beş seneyi doldurmuşum burada. Açıkçası zaman hızlı geçti demeyeceğim. Her dakikası olmasada, büyük bölümünü hatırlıyorum. Dolu dolu geçti bu beş sene. Stresiyle, sevinciyle, gururuyla. Arkama dönüp baktığımda rahat hissediyorum kendimi. Sanırım en önemlisi de bu. Bunun dışındaki herşey anlık ve geçici. Hayat boyunca, bu dönem hakkında hatırlayacağım ilk şey, bu rahatlık olacak.

Hazır değişime zorlanmışken, olduğum yerde kalmak ve bu zorlamaya karşı çıkmaya çalışmak, ki istesem de karşı çıkamayacağım, saçma birşey. Hayatı kontrol altında tutmaya o kadar uğraşıyoruz ki aslında onun bizi yönettiğini unutup ona hükmettiğimizi sanıyoruz. Ama eninde sonunda bunu bize hatırlatıyor. Ya sakin sakin ya da yüzünüze vururcasına. Yapacak birşey yok. Hayırlısı olsun.

Yeni başlangıca doğru adım atmanın ferahlığı inanılmaz. Üzerinizden büyük bir yük kalkıyor gibi hissediyorsunuz. O ana kadar zorladığınız şeyleri bir anda salıveriyor ve aslında hayatı fazla zorladığınızı anlıyorsunuz. Gerek yok. Zaten gideceği yere gidiyor hayat. Sadece bazen size izin veriyor tamamen kendinizi salıvermeyesiniz diye. Sonra bir an geliyor ve dizginleri eline alıyor. Yapacak birşey yok. Hayırlısı olsun.

Sonuç olarak eski defter kapandı. Yeni başlangıç yapmak üzereyim. Durumumu anlayın artık.

Yapacak birşey yok. Hayırlısı olsun.